Zakład Semiotyki Kultury Instytutu Kulturoznawstwa UAM zaprasza na pierwsze z czterech, zaplanowanych na lata 2018-2022, międzynarodowych seminariów poprzedzających setną rocznicę urodzin Jurija Łotmana, a poświęconych myśli tego wybitnego semiotyka. Ich głównym celem będzie rozpoznanie poznawczego potencjału tkwiącego w rozważaniach teoretycznych Łotmana, namysł nad ich aktualnością oraz możliwościami aplikacji do badań prowadzonych w ramach rozmaitych dyscyplin humanistycznych. Seminaria zorganizowane będą tematycznie i problemowo, a skupiać w zamierzeniu będą badaczy zarówno z Polski, jak i z zagranicy, ze szczególnym uwzględnieniem autorów rosyjskich i estońskich

20.11. 2018 (wtorek), godz. 15:00-19:15
Instytut Kulturoznawstwa
Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu
ul. Szamarzewskiego 89
Budynek AB, sala I

PROGRAM

Bogusław Żyłko (Gdańsk):
Łotman i problemy humanistyki XX wieku

Tatjana Kuzovkina (Tallin):
Автобиографические мотивы в позднем творчестве Ю.М.Лотмана
(Autobiographical motifs in late Yuri Lotman’s work)

Mihhail Lotman (Tallin, Tartu):
Current trends in Tartu semiotics

Dyskusja i podsumowanie spotkania

Gośćmi pierwszego seminarium będą wybitni badacze i propagatorzy myśli Jurija Łotmana:

Prof. dr hab. Bogusław Żyłko – tłumacz licznych prac Jurija Łotmana. Jeden z najwybitniejszych znawców jego twórczości i tradycji semiotyki zainicjowanej i rozwijanej w ramach szkoły tartusko-moskiewskiej.

Dr Tatjana Kuzovkina – bliska współpracowniczka Jurija Łotmana i jego osobisty sekretarz w latach 1990-1993. Pracuje na Uniwersytecie Tallińskim oraz w Archiwum Łotmana tegoż Uniwersytetu. Od roku 1997 zajmuje się prywatnym archiwum Jurija Łotmana i Zary Minc. Jest redaktorką i wydawczynią szeregu książek oraz artykułów Łotmana, jego korespondencji z Borysem Jegorowem oraz autorką licznych artykułów poświęconych biografii i twórczości Łotmana i Minc. Od roku 2009 organizuje coroczne Dni Łotmanowskie na Uniwersytecie Tallińskim.

Prof. Mihhail Lotman – profesor semiotyki i teorii literatury Uniwersytetu Tallińskiego, członek semiotycznej grupy badawczej Uniwersytetu w Tartu. Obszarem jego zainteresowań naukowych pozostaje semiotyka ogólna, semiotyka kultury, teoria tekstu oraz historia literatury rosyjskiej. Prywatnie syn Zary Minc i Jurija Łotmana.

Zofia Kulik, Marsz, marsz, marsz, 1990 – wykład w Muzeum Narodowym w Poznaniu

Na fotograficznej kompozycji Zofii Kulik ludzkie ciała wykonują niekończący się pokłon w stronę usytuowanego w centrum obrazu ołtarza/witraża. Co oznaczają ich gesty? Czy ich nagość, jak mówi sama artystka oznacza „bezbronność” wobec siły ornamentu, w który się układają? Wykład przybliży genezę twórczości Zofii Kulik oraz tematykę jej fotograficznych prac z lat 90. ubiegłego wieku, a także przedstawi konteksty ich realizacji.

Wykład poprowadzi prof. UAM dr hab. Marianna Michałowska, Instytut Kulturoznawstwa UAM
17. 11. 2018, godz: 13.00 
miejsce: Muzeum Narodowe w Poznaniu, aleje Marcinkowskiego 9
wstęp wolny

Zapraszamy na seminarium:

„Procesy, sedymentacje, topografie – o współczesnym dokumencie fotograficznym”

Organizator: Instytut Kulturoznawstwa UAM

Termin: 16 października 2018, godz. 11.00 – 15.00

Sala: budynek E, sala D, Szamarzewskiego 89A

„Zawsze moją uwagę przyciągały miejsca zawierające w sobie skumulowany czas. I choć raczej unikałem bezpośredniej obecności człowieka, to jednak zawsze pojawiał się jakiś jego ślad” (Ireneusz Zjeżdżałka, Fotorealizm).

Tematyka seminarium jest inspirowana fotograficznymi nurtami „nowego dokumentu” i „nowej topografii”. Zyskujące popularność na świecie w drugiej połowie XX wieku (m.in. za sprawą nowego dokumentalizmu Berndta i Hilly Becherów oraz ich uczniów a także wystawy „New Topographics: Photographs of a Man-Altered Landscape”, 1976), w Polsce u progu XXI wieku zyskały wybitnych przedstawicieli (m.in. Waldemara Śliwczyńskiego, Ireneusza Zjeżdżałkę, Konrada Pustołę czy Wojtka Wilczyka). Charakterystyczny dla tych fotografii powrót do formalnego chłodu przedstawień, skupienie na dokumentalnym charakterze przedstawień pozwalały przedstawiać problemy społeczne, ekonomiczne i kulturowe obrazowanych przestrzeni. Zarówno „nowy dokument”, jak i „nowa topografia” pozwalały obserwować i analizować ślady odciśnięte za sprawą ludzkich działań w środowisku. Fotografia staje się tu zatem narzędziem badania owych sedymentacji, osadów pamięci. Przyglądając się fotografiom zrealizowanym przez młodych polskich fotografów i fotografki możemy stwierdzić, że twórczość artystów reprezentujących oba nurty pozostaje istotną inspiracją dla kolejnych pokoleń. Zapraszamy do analizy przyczyn współczesnej popularności fotografii topograficznej w Polsce i na świecie, przyjrzenia się jego przeobrażeniom i sensom.

Program seminarium:

Część I: godz. 11.00

Dokument fotograficzny i topografie

Marianna Michałowska:

Czy istnieje „nowa topografia” w polskiej fotografii? Wprowadzenie

Adam Mazur:

Cztery dokumenty. Wokół definicji fotografii Alberta Rengera-Patzscha, Bernda i Hilli Becherów, Michaela Schmidta, Andreasa Gurskiego

Wojciech Wilczyk:

Topografia drogi i topografia rzeki na przykładzie ‚Jedynki’ Macieja Rawluka i ‚802 ,2’ Waldemara Śliwczyńskiego

Część II: godz. 13.00

Topografia i pamięć

Paweł Starzec:

Ślad w przestrzeni społecznej. Socjologiczne konteksty nowej topografii

Marta Koszowy:

Miejsca Zagłady w fotografii polskiej

Tomasz Ferenc:

Fotograficzne topografie przemocy: miejsca przemocy, miejsca pamięci,  miejsca zapomniane

Godz. 15.00 Otwarcie wystawy towarzyszącej z udziałem Moniki Niwelińskiej, Pawła Starca i Michała Woroniaka.

Seminarium naukowe towarzyszy IV Wielkopolskiemu Festiwalowi Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki

Pejzaże destrukcji. Atrofia i rozkład w kulturze

Ogólnopolska Konferencja Naukowa

Instytut Kulturoznawstwa
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Poznań, 29-30 listopada 2018

Destrukcja należy do pojęć dobrze osadzonych na gruncie nauk humanistycznych i uznawanych za wyczerpująco omówione. Przy bliższym wglądzie ukazuje jednakże swoją złożoność i wieloznaczność. Biorąc pod uwagę wielowymiarowość kulturoznawczego spojrzenia na proces destrukcji, prosta konstatacja, wiążąca ją w sposób negatywny ze zniszczeniem, zanikiem, dezintegracją, czy unicestwieniem, okazać się może niewystarczająca.

Konferencja Pejzaże destrukcji ma na celu wskazanie możliwych dróg interpretacji i analiz atrofii, ponownego odczytania i przewartościowania procesu rozkładu, ruinizacji oraz śmierci w kulturze. Interesuje nas bowiem, na ile można zaryzykować stwierdzenie o twórczym i inspirującym potencjale destrukcji? Czy tkwi w niej jedynie nihilistyczna, degradująca siła, czy raczej staje się podstawą do wytworzenia nowej jakości i szansą na metempsychozę? Jak bardzo ruina i powiązana z nią śmierć jest synonimem ostateczności, apokaliptycznego końca tego, co już znane? A może raczej jest paradygmatem umożliwiającym odrodzenie?

Wskazując jedynie na podstawowe wątpliwości, proponujemy następujące obszary problemowe:

1. Teorie i praktyki destrukcji
2. Doświadczenie destrukcji: turystyczne, kulturowe, etyczne, wewnętrzne
3. Sztuki i estetyki destrukcji
4. Destrukcja: zniszczenie, ruina(cja), czy proces twórczy?
5. Ruinizacja: śmierć czy odrodzenie?

Do udziału w konferencji zapraszamy kulturoznawców, literaturoznawców, filologów, antropologów, filozofów oraz przedstawicieli innych humanistycznych dyscyplin, dla których kategoria destrukcji jest szczególnie ważna i interesująca.

Zgłoszenia wraz z tytułem wystąpienia, afiliacją oraz abstraktem należy przesyłać do
21 października 2018 roku na adres: pejzaze.destrukcji@gmail.com

Opłata konferencyjna:

– 270 doktoranci (370 z udziałem w kolacji)

– 350 pracownicy naukowi (450 z udziałem w kolacji)

Koszty obejmują materiały konferencyjne, koszty publikacji oraz wyżywienie podczas konferencji. Nie obejmują kosztów podróży oraz noclegów.

Pobierz PDF

ROK AKADEMICKI 2018/19 – opisy zajęć fakultatywnych

ZIMA

FAKULTETY I ROK – LABORATORIA

1. Analiza dyskursów medialnych, dr Wiesław Banach

Celem zajęć jest zilustrowanie przykładami i omówienie najważniejszych aspektów funkcjonowania współczesnych mediów. Analiza dotyczy zasadniczo dwóch poziomów: językowego oraz merytorycznego. W tym pierwszym omawia się konkretne przypadki zastosowań różnych odmian języka debaty publicznej (np. język narodowy, sukcesu, poprawności politycznej, populizmu, luzu itp.) oraz przedstawia najważniejsze metody, narzędzia i techniki oddziaływania na opinię publiczną (np. manipulacja, narracja, fake news, wrzutka medialna, shitstorm itp.). Natomiast na poziomie merytorycznym analizowane są tematy (topics) głównego nurtu debaty publicznej w kontekście takich problemów jak populizm, poprawność polityczna, mowa nienawiści itd.

Na zajęciach wykorzystuje się również studium poszczególnych przypadków (case study) takich form jak przekaz reklamowy, spot, clip, fotografia prasowa itp.

Warunki zaliczenia:

– aktywna obecność na zajęciach

– dokonanie analizy oraz prezentacja wybranego przypadku dyskursu medialnego.

2. Budowanie wspólnot online, dr hab. Magdalena Kamińska

Studenci zapoznają się z dorobkiem i perspektywami jakościowych badań nad komunikacją komputerowo zapośredniczoną. Zdobędą umiejętność samodzielnego zaprojektowania i przeprowadzenia cyberkulturoznawczego projektu badawczego, a także stworzenia raportu z takiego badania.

Forma zaliczenia: prezentacja zaliczeniowa, obecności (każda nieusprawiedliwiona nieobecność powyżej dwóch odejmuje pół oceny).

3. Partycypacyje projektowanie reklam społecznych, dr Marek Chojnacki

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z procesem tworzenia reklam społecznych. Studenci będą mogli poznać wymogi stawiane projektowaniu partycypacyjnemu, przeanalizować zadania polegające na włączeniu w tok procesu grup potencjalnych adresatów reklam społecznych. Na zajęciach przeprowadzone będę ćwiczenia o charakterze symulacji, dotyczące takich narzędzi jak fokus, wywiad pogłębiony i rozplanowana etapami sesja twór5cza w poszukiwaniu rozwiązań artystycznych na zadany temat kampanii. Wyniki wypracowanych symulacji będą poddane konsultacji zewnętrznej, pochodzącej z ośrodków zajmujących się wdrażaniem kampanii społecznych. Formą zaliczenia będzie praca zaliczeniowa polegająca na zaproponowaniu hasła i motywu graficznego oraz zwartym opisie działań partycypacyjnych, przewidzianych w procesie realizacji kampanii społecznej.

4. Budowanie zespołu w działaniu, prof. Juliusz Tyszka

NAJWAŻNIEJSZA INFORMACJA: są to zajęcia niemal wyłącznie praktyczne, a praktyka polega w nich po prostu na działaniach w grupie. Warstwa teoretyczna, tzn. objaśnienia celów i metodyki owych działań zajmuje dużo mniej czasu. Uczestnicy i uczestniczki zajęć uczą się zatem budowania zespołu głównie po prostu poprzez działanie.

Różnorodne techniki budowania zespołu zostały bardzo dobrze opracowane w praktyce twórców teatralnych, w tym zwłaszcza w amerykańskim i europejskim teatrze eksperymentalnym począwszy od lat 60. XX w. W związku z tym program przedmiotu oparty jest przede wszystkim na grupowym treningu teatralnym, którego składniki (ćwiczenia i etiudy) prowadzący przyswoił sobie na warsztatach i wypróbował we własnej praktyce twórczej oraz treningowej, począwszy od lat 70. Wypracowany przezeń zestaw ćwiczeń i twórczych działań wzbogacony jest ponadto o niezbyt rozbudowane fragmenty teambuilding training, którego podstawy prowadzący poznał w latach 90. w Wiedniu, podczas szkolenia w firmie Harramach und Partner (autorskie metody Nikiego Harramacha „Management Plan Spiel” i „Outdoor Team Training”). Opracowany w ten sposób zestaw ćwiczeń i etiud ma na celu rozwinięcie następujących praktycznych predyspozycji oraz umiejętności adeptek i adeptów:

1. Orientacji w przestrzeni, przy aktywnej współobecności innych uczestników treningu.
2. Zdolności do głębokiej koncentracji na wykonywanym zadaniu, przy jednoczesnym współdziałaniu z innymi członkami grupy.
3. Zdolności do wspólnego przezwyciężania rozmaitych kłopotów i pokonywania przeszkód.
4. Umiejętności współpracy w grupie w realizacji zadań kreatywnych.

Trening ów pomaga w:

1. Odkrywaniu i rozwijaniu przez uczestniczki i uczestników ich indywidualnego, osobistego potencjału w dziedzinie współpracy w grupie.
2. Odkrywaniu i rozwijaniu takiego potencjału, gdy musimy się zmierzyć z rolą przywódcy (przywódczyni) grupy lub odwrotnie, gdy musimy bezwzględnie podporządkować się woli osoby kierującej grupą. W obu wypadkach trening ów pomaga w zachowaniu postawy empatycznej względem partnerek i partnerów.
3. Przezwyciężaniu stresu związanego z sytuacją ekspozycji społecznej w niezręcznych, niecodziennych sytuacjach, które mogą naruszać czyjś autorytet i pozycję w grupie.
4. Odkryciu w sobie i rozwinięciu zdolności do improwizacji w sytuacjach nieoczekiwanych, zaskakujących, stawiających przed nimi nowe wyzwania.

Nabyte podczas tych zajęć umiejętności praktyczne mogą z pewnością przydać się ich uczestniczkom i uczestnikom w dalszym studiowaniu oraz w wielu innych życiowych sytuacjach, w tym zwłaszcza w przyszłej pracy zawodowej, jako że umiejętność harmonijnego współdziałania w grupie jest w ostatnim czasie jednym z najważniejszych wymogów stawianych młodym ludziom wchodzącym na rynek pracy.

Ze względu na praktyczny charakter tych zajęć, prowadzący narzuca kilka dodatkowych wymogów, które mają zapewnić jemu oraz uczestnikom odpowiedni komfort i jakość pracy:

1. Nie wolno się spóźniać ani opuszczać zajęć przed ich zakończeniem, ponieważ zakłóca to koncentrację pozostałych uczestniczek i uczestników na wykonywanych aktualnie zadaniach.
2. Nie wolno w trakcie zajęć korzystać z telefonów komórkowych lub innych urządzeń elektronicznych, nawet jeśli są one wyciszone. Wyjątkiem są ogłoszone przez prowadzącego przerwy w zajęciach.
3. Nie wolno rozmawiać, nawet szeptem, w czasie, gdy inni uczestnicy nie skończyli jeszcze swoich ćwiczeń lub działań i nadal są na nich skoncentrowani.

5. Kultura w obiektywie, dr Jacek Zydorowicz

Zajęcia będą miały charakter konwersatoryjno-warsztatowy. Oprócz wprowadzenia do teoretycznych zagadnień kultury wizualnej i różnych konwencji obrazowania, studenci będą mieli okazję w praktyce zapoznać się z metodami rejestrowania procesów i wytworów kulturowych. Uzyskane zarówno w warunkach studyjnych jak i plenerowych materiały wizualne będą poddawane wspólnym analizom podczas zajęć, szczególnie pod kątem przydatności tych metod do badań kulturoznawczych.

Wizualność jako wehikuł komunikacji takiej wiedzy naukowej, której ujęcie w słowa może sprawiać trudności [Luc Pauwels]

– postulaty:

• rozwijanie wrażliwości na wizualność i różne typy reprezentacji
• rozwijanie u badacza umiejętności niezbędnych do wytwarzania materiałów wizualnych jako istotnej części dyskursu naukowego wykorzystanie MIMETYCZNEGO i EKSPRESYJNEGO potencjału narzędzi i praktyk reprezentacji wizualnej
• praca nad doskonaleniem teorii i metodologii wizualnych
• edukowanie akademickich i nieakademickich odbiorców w zakresie kompetencji do nowych kodów, uzusów
• krzewienie interdyscyplinarnej wymiany myśli oraz eklektyzmu metodologiczno-teoretycznego

6. Semiotyka kultury popularnej, dr Katarzyna Machtyl
7. Opis przedmiotu

Podczas zajęć omówione zostaną wybrane zjawiska z obszaru kultury popularnej w ujęciu semiotycznym, a więc z perspektywy nauki o znakach i reprezentacjach. Przyjrzymy się bliżej takim fenomenom jak reklama wizualna i marka, prasa, obrazy cyfrowe czy sztuka popularna i  przestrzeń miejska. Przedmiotem zajęć będzie także omówienie możliwości marketingowego wykorzystania semiotyki kultury (tzw. semiotyka komercyjna).

2. warunki zaliczenia

– dwie możliwe nieobecności do wykorzystania bez konieczności ich usprawiedliwienia; pozostałe nieobecności należy odrobić „zdając” daną lekturę w formie zaliczenia ustnego, przy czym minimum 50% obecności na zajęciach w semestrze jest podstawą do otrzymania zaliczenia;

– aktywność – przygotowanie do zajęć– uprzednia lektura tekstu przypisanego do danych zajęć; praca studenta podczas zajęć, udział w dyskusjach i zadaniach;

– główna składowa oceny końcowej: prezentacja multimedialna podczas zajęć wybranego zagadnienia z obszaru kultury popularnej w perspektywie semiotycznej z wykorzystaniem wybranej literatury przedmiotu.

3. data zaliczenia

– trzy bądź cztery ostatnie zajęcia w semestrze

FAKULTETY II/III rok

1. Historia ruchów kobiecych, dr Małgorzata Grzywacz

W ramach konwersatorium (fakultet) zajmiemy się, biorąc za punkt wyjścia sytuację kobiet we współczesnym świecie, kwestiami kształtowania się kobiecych formom obecności w historii kultury: podejmiemy następnie tematykę dziejów kobiet , np. (kobiety w Indiach, na Dalekim Wschodzie, w tekstach kultury (Biblia i Koran),  w chrześcijaństwie (dwa zajęcia). Następnie rozpatrzymy początki procesów emancypacyjnych, poddając analizie film „Sufrażystka” (2015). Następnie zajmiemy się filozoficznym podłożem ruchów emancypacyjnych (fenomenologia, egzystencjalizm, krytyka feministyczna). Zajęcia mają charakter w znacznej mierze warsztatowy (w oparciu o lektury), pracę własną. Nowymi elementami zajęć są: analiza Poznańskiego Szlaku Kobiet  oraz wizyta w muzeum pracowni Kazimiery Iłłakowiczówny na poznańskich Jeżycach.

Forma zaliczenia: bieżąca  praca  na zajęciach (wykonanie uprzednio zadań).

2. Publicystyka kulturalna – literatura, dr hab. Dorota Jewdokimow

Zajęcia będą składały się z trzech podstawowych części. Zasadniczym celem pierwszej części zajęć fakultatywnych będzie przedstawienie ściśle teoretycznych podstaw publicystyki kulturalnej. Omówione zostaną podstawowe funkcje krytyki literackiej, główne jej nurty, jak również gatunki. Druga część opierała się będzie na bezpośredniej obserwacji konkretnych praktyk publicystycznych odnoszących się do twórczości literackiej. Omówione zostaną najistotniejsze czasopisma, programy telewizyjne i radiowe, witryny internetowe oraz blogi poświęcone literaturze.  Ostatnia część zajęć zostanie poświęcona samodzielnej próbie przygotowania tekstów publicystycznych omawiających aktualne wydarzenia literackie.

Warunki zaliczenia: uczestnictwo w zajęciach, przygotowanie autorskiego tekstu publicystycznego poświęconego twórczości literackiej.

3. Muzeologia i praktyki kuratorskie, prof. Marianna Michałowska

Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy na temat historii instytucji muzealnych (naturalnych, sztuki, historycznych, etnograficznych) oraz koncepcji teoretycznych opisujących ich działanie. Zajęcia skoncentrują się na przekazaniu wiedzy o modelach i kulturowych uwarunkowaniach tworzenia kolekcji muzealnych (prywatnych i publicznych). Planowanym celem zajęć jest m. in. rozwinięcie umiejętności interpretowania narracji ekspozycyjnych oraz rozpoznawania kontekstu kulturowego praktyk wystawienniczych. Ponad to skoncentrujemy się na wdrażaniu do pełnienia funkcji kuratorskich oraz wyrabianiu potrzeb czynnego uczestnictwa oraz organizacji wydarzeń kulturalnych

4. Celebrity studies, dr hab. Magdalena Kamińska

Studenci zapoznają się z głównymi nurtami teoretycznymi eksplorującymi kulturowe znaczenia zjawiska celebrytyzmu. Poznają także metody badania relacji między celebrytami, przemysłami, które ich wytwarzają i eksploatują, a odbiorcami, fanami i konsumentami treści medialnych.

Forma zaliczenia: prezentacja zaliczeniowa, prasówka (dodaje pół oceny), obecności (każda nieusprawiedliwiona nieobecność powyżej dwóch odejmuje pół oceny).

5. Teatr radiowy, dr Marek Chojnacki

Na zajęciach podjęte zostaną ćwiczenia z zakresu projektowania słuchowisk radiowych oraz procesów tworzenia nagrań ze szczególnym uwzględnieniem form teatralnych. Studenci zostaną również zapoznani z historią gatunku oraz kluczowymi pojęciami dotyczącymi kultury audialnej. Analizie poddane zostaną kierunki przemian, aktualne tendencje rozwojowe oraz stan zapotrzebowania społecznego na odbiór sztuki poprzez medium radiowe. Jako formę zaliczenia przedmiotu przewiduje się przygotowanie skryptu scenariusza teatru radiowego według reguł podanych na zajęciach. Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy i umiejętności, które mogą zainicjować dalszy, samodzielny rozwój zainteresowań studenta. Na pierwszych zajęciach, w porozumieniu z grupą uczestników, ustalony zostanie zakres zaangażowania twórczego, odpowiadający potrzebom całej grupy jaki  i indywidualnym studentom.

6. Projektowanie i reżyseria widowisk tematycznych, dr Marek Chojnacki

Pod pojęciem „widowisko tematyczne” rozumiemy działania artystyczne, których celem jest komunikowanie treści związanych z okolicznościowymi zamówieniami firm i instytucji miejskich. Inne określenia odpowiadające głównemu tematowi zajęć to: „spektakl dedykowany” „spektakl z lokowaniem produktu” „spektakl promujący wizerunek firmy” „spektakl rocznicowy” „widowisko inaugurujące mistrzostwa sportowe” itd.  Specyfika tych wydarzeń dotyczy łączenia sztuki z biznesem, co odpowiada aktualnym hasłom i tendencjom rozwoju współpracy twórców i animatorów kultury z pozostałymi obszarami życia społecznego. Podczas zajęć zostaną przeanalizowane konkretne realizacje powstałe w wyniku takich założeń. Studenci będą mogli poznać szczegóły dotyczące powstawania koncepcji oraz pracy reżyserskiej, która w przypadku widowisk tematycznych charakteryzuje się limitowanym czasem przygotowań oraz potrzebą współpracy z różnymi ludźmi, począwszy od tzw. gwiazd aż po specjalistów z zakresu obsługi sceny.  Formą zaliczenia będzie projekt widowiska na zadany temat, zasady prezentacji zostaną szczegółowo omówione na zajęciach.

7. Niepełnosprawność w kulturze i arteterapia, dr Marcela Kościańczuk

Zajęcia mają charakter teoretyczno-praktyczny. Obejmują tematykę niepełnosprawności ruchowej, intelektualnej, kwestię salutogenetycznego i biologicznego ujęcia choroby i niepełnosprawności, przedstawień osób niepełnosprawnych w kulturze, dostępności kultury dla osób niepełnosprawnych, kluczowych zagadnień kulturoznawczych w odniesieniu do niepełnosprawności. Praktyczny aspekt zajęć będzie realizowany poprzez role playing, case studies, ćwiczenia praktyczne.

Zaliczenie: prezentacja i przeprowadzenie dyskusji  w grupie na temat związany z tematyką zajęć.

8. Społeczno-kulturowe aspekty gier wideo, dr Łukasz Czajka

Przedmiot fakultatywny jest wprowadzeniem do groznawstwa. W trakcie zajęć przedyskutowane zostaną najważniejsze spory toczone we współczesnej subkulturze gamingu. Wśród zaproponowanych tematów znajdą się dyskusje o historii gier cyfrowych, tożsamości oraz konfliktach w społeczności graczy, etyce i etykiecie grania, pozytywnych i negatywnych wpływach grania na osoby grające, fenomenie e-sportu, wykorzystaniu grywalizacji w marketingu i edukacji, artystycznym wymiarze gier oraz o ideach filozoficznych zawartych w narracjach wirtualnych opowieści.

Warunki zaliczenia: dopuszczalne 3 nieobecności, odrobienie nadliczbowych nieobecności odbywa się poprzez przygotowanie krótkiego referatu rozwijającego dowolny z tematów omawianych w trakcie zajęć.

Tryb zaliczenia: zaliczenie ustne, losowanie dwóch pytań.

Data zaliczenia: 26.01.2018.

9. Organizacja wydarzeń kulturalnych, dr Marcin Poprawski

Zajęcia mają charakter laboratoryjny, są teoretycznym i praktycznym wprowadzeniem dla osób zainteresowanych rozwinięciem swoich kompetencji w zakresie organizacji i promocji aktywności kulturalnych. Wstępna część zajęć poświęcona będzie wprowadzeniu uniwersalnych pojęć z zakresu organizacji wydarzeń kulturalnych oraz ich polskiego i lokalnego kontekstu. Zasadniczym, praktycznym ćwiczeniem będzie zespołowa praca studentów przy planowaniu organizacji festiwalu, w tym pozyskiwaniu sieci współpracy, modelu finansowania, tworzeniu programu, podziału zadań i sposobu ewaluacji. W ramach laboratorium zaplanowano wizyty studyjne i konsultacje z doświadczonymi producentami i organizatorami festiwali. Tematem szczególnie istotnym z perspektywy zajęć będzie praca nad strategicznym podejściem do badania i rozwoju publiczności wydarzeń kulturalnych, promocji, komunikacji oraz ewaluacji, jak również tworzenia kultury organizacyjnej festiwalu. Kryterium oceny osiągnięć studenta to przede wszystkim aktywne uczestnictwo w zajęciach, czyli praca w zespole, udział w dyskusjach, formułowanie pytań, aktywność podczas wizyt studyjnych, współprojektowanie działań organizacyjnych dla festiwalu.

10. Wprowadzenie do arteterapii, dr Marcela Kościańczuk

Przedmiot ma charakter praktyczny i stanowi wprowadzenie do głównych nurtów arteterapii. Program obejmuje krótkie wprowadzenie do diagnostyki, a także metody pracy muzykoterapeutycznej, filmoterapeutycznej, terapii dramą, fototerapii, terapii przez sztuki plastyczne, bajkoterapii.

Praktyczne zaliczenie na podstawie przygotowania krótkich zajęć arteterapeutycznych dla grupy

11. Projektowanie graficzne – zajęcia rozpoczną się w połowie semestru

Zajęcia są wprowadzeniem w brand design oraz inne aspekty projektowania komunikacji wizualnej. Studenci zapoznają się z podstawami projektowania graficznego oraz strategii brandingowej – co istotne – w oparciu o szereg przykładów zrealizowanych projektów oraz wiedzę i doświadczenie dwóch artystów będących właścicielami agencji reklamowych skutecznie funkcjonujących na rynku od niemal 20 lat. Zajęcia mają charakter laboratoryjny, a nierozdzielnie przeplatać się w nich będą teoria z praktyką:

Aspekty teoretyczne:

1. Podstawowe założenia strategii marketingowej, marketing produktu a marketing usługi, analiza grupy docelowej i otoczenia konkurencyjnego, przegląd konkretnych przykładów zrealizowanych projektów oraz przygotowanie przez studentów własnych koncepcji startupu, produktu lub usługi – rozwijane/dyskutowane w miarę kolejnych spotkań

2. Podstawy budowy komunikatu reklamowego, pojęcia takie jak claim, headline, subheadline, body copy.

3. Corporate Identity, jak wygląda prawidłowo przygotowany dokument księgi tożsamości wizualnej firmy i jakie jest jego dalsze życie po zaprojektowaniu, sposoby prezentacji gotowego znaku, wykład oraz samodzielna praca studentów nad mockupami dostępnymi w internecie.

4. Brief kreatywny – zajęcia dotyczące pisania briefów – po zapoznaniu się z prezentacją przykładów zadaniem dla studentów będzie stworzenie prawidłowego briefu dla agencji reklamowej.

Aspekty praktyczne:

1. Podstawowe zagadnienia z kompozycji i proporcji – ćwiczenie na bazie przygotowanego pliku graficznego, omówienie rezultatów, dyskusja
2. Podstawowe zagadnienia z użycia koloru w projektowaniu graficznym, systemy CMYK, RGB, HSB – ćwiczenie na bazie przygotowanego pliku graficznego, omówienie rezultatów, dyskusja
3. Ćwiczenia z typografii, podstawowe rozróżnienie i zastosowanie krojów pisma – ćwiczenie z wyszukiwania i dopasowywania czcionek do podanej treści
4. Zadanie – zaprojektowanie/zmiana/lifting logotypu dla konkretnej firmy – praca samodzielna
5. Prezentacja (przez każdego uczestnika) zaprojektowanego logotypu, omówienie wszystkich projektów, dyskusja

Zajęcia opcjonalne: Grafika a obraz – rola fotografii i filmu w tworzeniu identyfikacji wizualnej. Możliwe jest przeprowadzenie zajęć praktycznych w studio fotograficznym [w zależności od czasu i aktualnej dostępności].

WYKŁADY MONOGRAFICZNE – II ROK

1. Historia filmu polskiego, dr hab. Marcin Adamczak

W trakcie zajęć omówiona zostanie historia polskiego filmu. W centrum zainteresowania znajdzie się fabularny film pełnometrażowy. Wykład prezentował będzie szerokie ujęcie, łączące historię kina z charakterystyką kultury, historii i literatury kolejnych dekad. Zakres czasowy wykładu obejmował będzie kino II RP, PRL i III RP. Każdy z wykładów ilustrowany będzie fragmentami dzieł filmowych z epoki. W trakcie wykładu reżyserocentryczna, autorska perspektywa rozwinięta będzie o wątki związane z recepcją, badaniami widowni, dystrybucją oraz aspektami produkcyjnymi.

Warunki zaliczenia: obecność + test pisemny

2. Historia komiksu, dr Tomasz Żaglewski

Celem wykładu jest zapoznanie studentów z historią zachodniego komiksu popularnego i niezależnego. W ramach zajęć słuchacze poznają genezę komiksu jako medium, prześledzą jego ewolucję od prostych form graficznych do rozbudowanych narracji wizualnych, a także nauczą się charakteryzować najważniejsze odmiany twórczości komiksowej z uwagi na jej konteksty formalne, historyczne i kulturowe.

Forma zaliczenia: egzamin pisemny

3. Filozofia cyberkultury, dr Rafał Ilnicki

Cyberkultura staje się podstawową formą kultury. Tym ważniejsze staje się przyjrzenie się temu czym ona jest, ale nie tylko od strony technologii, choć i one będą istotne, czy powierzchownych zmian społecznych jakie potocznie się jej przypisuje. Skoro zmienia tak wiele, to czym cyberkultura jest jako kultura? Wykład będzie dotyczył tego jak zmienia się sposób myślenia ludzi o sobie w cyberkulturze w porównaniu z kulturą symboliczną. Jak zmienia się to jak mówimy, piszemy, zachowujemy się? Jak zmienia się nasze poczucie czasu i przestrzeni? Wreszcie – jak wszystkie te cząstkowe zmiany nie są tylko efemerycznymi fenomenami, ale tworzą nowe wartości utrzymywane przez technologię a nie tak jak to miało miejsce dotychczas gdy głównymi nośnikami kultury była ludzka pamięć i obyczaj.

Zaliczenie:

Praca pisemna nie przekraczająca 4 stron (czcionka 12, odstęp 1,5) na jeden z tematów podanych przez prowadzącego (będzie kilka tematów do wyboru). Za regularne uczestnictwo w wykładzie (do 4 nieobecności) będzie można uzyskać podwyższenie oceny. Za brak uczestnictwa w wykładzie ocena za pracę nie jest obniżana.

4. Współczesna kultura krajów niemieckojęzycznych, dr Małgorzata Grzywacz

Zajęcia wykładowe obejmują następującą tematykę:  obszar krajów niemieckojęzycznych dawniej i dziś.  Kultura Niemiec – Austrii i Szwajcarii – podobieństwa i różnice.  Wybrane  elementy kultury współczesnej: film, teatr  XX i XXI  wieku. W ramach zajęć istnieje możliwość zwiedzania Muzeum Narodowego w Poznaniu (duże zasoby sztuki niemieckiej różnych stuleci) oraz zorganizowanie wyjazdu na spektakl „Natan mędrzec” G. E. Lessinga  do teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu (w zależności od zainteresowań i aktywności grupy).

Forma zaliczenia zajęć: systematyczne uczestnictwo w zajęciach.

5. Kultury alternatywne, dr Jacek Zydorowicz

Zajęcia na możliwie szerokim spektrum przykładów wprowadzają podstawowe kategorie i pojęcia wokół kultury alternatywnej, jak np. kontrkultura, obywatelskie nieposłuszeństwo, opór kulturowy, culture jamming; dodatkowo w przestrzeni tych zajęć omówione zostaną rozmaite formy i taktyki kultury alternatywnej w postaci działań artystycznych (street art, happening, performance) oraz rozmaitych formuł miejskiego aktywizmu (culture jamming, ruchy alterglobalistyczne, ekologiczne, hakerskie, subkultury).

6. Poznańskie teatry alternatywne, dr Magdalena Grenda

Wykład monograficzny „Teatr alternatywny z Poznania” przybliża działalność artystyczną, społeczną i pozateatralną kilkunastu, niezależnych zespołów teatralnych rezydujących w stolicy Wielkopolski. Wykład obejmuje rozważania teoretyczne dotyczące nazywania i definiowania współczesnego teatru offowego oraz przedstawia historię rozwoju poszczególnych grup tworzących poznańskie „zagłębie teatrów alternatywnych”. Zajęcia obejmują również wizyty studyjne w siedzibach poznańskich teatrów i spotkania z ich liderami.

Zaliczenie: praca pisemna

NIEZAPOWIEDZIANY, NIESPODZIEWANY, NIEOCZEKIWANY KULTUROZNAWCZY KONKURS NA POCZTÓWKĘ Z WAKACJI

Ponieważ dosyć niespodziewanie pierwszy tydzień zajęć upłynie w powolnym rytmie ogłaszamy dla wszystkich studentów poznańskiego kulturoznawstwa konkurs. Czekamy na studenckie KULTUROZNAWCZE pocztówki z wakacji.

Na fotografie – każda osoba może przysłać maksymalnie 5 prac opatrzonych kilkoma słowami komentarza; mogą to być fotografie lub linki do „chmury” na adres kulturokonkurs@gmail.com

Na zgłoszenia czekamy do 19 października 2018 roku.

Czekają nagrody książkowe, komplety gadżetów IK. Najlepsze prace zostaną powiększone i wydrukowane – uświetnią jedną z sal dydaktycznych IK.

Zapraszamy!

1 października 2018 r. Inauguracja roku akademickiego

I semestr (zimowy)

2 października 2018 r. – 31 stycznia 2019 r. – okres zajęć dydaktycznych
24 grudnia 2018 r. – 6 stycznia 2019 r. – wakacje zimowe
1 – 14 lutego 2019 r. – zimowa sesja egzaminacyjna
15 – 21 lutego 2019 r. – zimowa sesja egzaminacyjna/przerwa międzysemestralna

II semestr (letni)

22 lutego – 16 czerwca 2019 r. – okres zajęć dydaktycznych
19 – 23 kwietnia 2019 r. – wakacje wiosenne
17 – 30 czerwca 2019 r. – letnia sesja egzaminacyjna
1 lipca – 31 sierpnia 2019 r. – wakacje letnie/okres zajęć dydaktycznych (ćwiczenia terenowe, praktyki zawodowe)
2 – 29 września 2019 r. – sesja egzaminacyjna

UWAGA STUDENCI I ROKU STUDIÓW PIERWSZEGO I DRUGIEGO STOPNIA
Inauguracja dla studentów I-go roku

Budynek AB
s. I – kulturoznawstwo I stopień

*Inauguracja centralna – godzina 9.00, Aula UAM, Ul. Wieniawskiego 1