Michał Merczyński
(studia w latach 1980-1985)
menedżer i animator kultury, współtwórca wielu znaczących, ogólnopolskich i międzynarodowych wydarzeń kulturalnych. Dyrektor Narodowego Instytutu Audiowizualnego i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Malta. Debiutował zawodowo jako menedżer Orkiestry Teatru Ósmego Dnia. W bogatej karierze zawodowej kierował między innymi Polskim Instytutem Sztuki Filmowej, Teatrem Rozmaitości – TR Warszawa, Tzadik Poznań Festival oraz Festiwalem Dialogu Czterech Kultur. Był koordynatorem Krajowego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji w Radzie UE i organizował Europejski Kongres Kultury we Wrocławiu w 2011 roku. Był także organizatorem i autorem scenariusza polskiej prezentacji artystycznej na EXPO 2000 w Hanowerze.
Wojciech Kozłowski
(studia w latach 1979-1983)
kurator, krytyk sztuki, Dyrektor BWA w Zielonej Górze, wykładowca w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego. Wraz z poetą Markiem Zgaińskim i aktorem Arturem Belingiem współtworzył zespół muzyczny o nazwie „Chłodny Gaik”, ale najważniejszym obszarem jego zainteresowań, jak przyznaje już od czasu studiów, były sztuki wizualne. W latach 1985-1990 wspólnie z Leszkiem Krutulskim prowadził galerię „po” przy BWA w Zielonej Górze, w tym czasie współtworzył także Biennale Sztuki Nowej. Dyrekcję BWA objął w 1998 roku. Od tego czasu systematycznie budował program zielonogórskiej galerii, która dziś uważana jest za jedno z najciekawszych miejsc prezentacji sztuki współczesnej w Polsce.
Bartosz Żurawiecki
(studia w latach 1989-1994)
krytyk filmowy, dziennikarz, pisarz. Pracuje w miesięczniku „Kino”. Karierę dziennikarską rozpoczął w, założonym na kulturoznawstwie, „Poznańskim Przeglądzie Teatralnym”. Był sekretarzem redakcji dwutygodnika literackiego „Nowy Nurt”, a od roku 1992 pracował w poznańskim oddziale „Gazety Wyborczej”. Przez wiele lat był także stałym współpracownikiem miesięcznika „Film”. W 1996 roku został laureatem Nagrody im. Krzysztofa Mętraka dla młodego krytyka filmowego. Publikował także w „Przekroju”, „Tygodniku Powszechnym”, „Dialogu”, „Teatrze”, „Odrze”, „Didaskaliach”, „Aktiviście”, „Ha!arcie”. Pisze felietony filmowe dla portali Onet i Wirtualna Polska. Jest autorem powieści „Trzech panów w łóżku, nie licząc kota” oraz zbioru dramatów „Erotica alla polacca. Nowele dramatyczne”.
Agata Elsner i Natalia Dolata-Golczak
(studia w latach 2002-2007)
animatorki kultury, aktywistki miejskie, twórczynie i właścicielki klubokawiarni „Głośna”, w której realizują stały program wydarzeń kulturalnych i warsztatów. Agata jest także aktorką i performerką, współpracowała z Teatrem Ósmego Dnia, a obecnie z grupą „Circus Ferus”. Natalia współpracuje z Międzynarodowym Festiwalem „Transatlantyk”, jej projekt został także nagrodzony w ramach konkursu „Centrum Warte Poznania”, wspierającego kulturotwórcze inicjatywy w przestrzeni miejskiej.
Adam Ziajski, Adam Wojda
(studia w latach 1993-1997)
współtworzą, legendarny już, poznański Teatr Strefa Ciszy. Adam Ziajski jest jego założycielem i liderem. Wraz z Pawłem Szkotakiem i Grzegorzem Ziółkowskim współtworzył także Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Maski”. Adam Wojda od początku związany jest z zespołem jako aktor i scenograf. W siedzibie Teatru Strefa Ciszy realizują dziś także program rezydencji teatralnej „Scena Robocza”. Twórcy Teatru Strefa Ciszy przez dwadzieścia lat działalności wypracowali rozpoznawalną w Polsce i na świecie formułę teatru miejskiego, akcyjnego, happeningowego, nieobce są im jednak także spektakle salowe. Do najbardziej znanych przedstawień Strefy należą „Judasze”, „Wodewil miejski”, „Misja” „Sąsiad 2000”, „Postscriptum”, „36,6”, „Kuranty”. Realizacje Strefy rewolucjonizowały język polskiego teatru plenerowego, a artystycznym znakiem rozpoznawczym zespołu stały się działania teatralne, które za punkt wyjścia zawsze przyjmowały konkretną przestrzeń miejską i zawarte w niej sensy.
Julia Szmyt-Krych i Marianna Piskorz
(studia w latach 2004-2009 i 2002-2009)
animatorki kultury, współtworzą Fundację Mały Dom Kultury, w ramach której podejmują działania artystyczne i prowadzą warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Realizują projekty edukacyjne, artystyczne i społeczne. Julia reżyserowała także spektakle i projekty teatralne, m.in. „Casting do filmu «GRA»” i „Dyplomaci”, była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, jest trenerką umiejętności interpersonalnych. Marianna przez kilka lat była dziennikarką Radia Afera, dziś także tworzy program kulturalny Klubu „Dragon”. Ich ostatnim wspólnym przedsięwzięciem teatralnym jest spektakl dla dzieci „Dziwne zwierzęta”, prezentowany w Małym Domu Kultury.
Bernard Ejgierd
(studia w latach 1993-1997)
animator kultury, od wielu lat jeden z najważniejszych twórców poznańskiej sceny klubowej. Jeszcze na studiach prowadził na Szamarzewie DKF Akademicki i był aktorem Teatru Strefa Ciszy. Tuż po ukończeniu kulturoznawstwa założył pierwszy klub „W Starym Kinie”, później „Meskal”, a od czterech lat prowadzi „Meskalinę” w budynku Galerii Miejskiej Arsenał. Kluby prowadzone przez Benka zawsze były ważnymi miejscami na scenie kulturalnej Poznania, a program Meskaliny obejmuje wydarzenia muzyczne, prezentację sztuk wizualnych, debaty, konferencje, projekcje. Był współtwórcą Federacji Organizacji Pozarządowych „madeinpoznan.org” i współtwórcą festiwalu „Madeinpoznan”, aktywnie uczestniczył w „Sztabie antykryzysowym na rzecz poznańskiej kultury” – stale angażuje się w działalność poznańskich organizacji pozarządowych, działających w obszarze sztuki.
Aleksander Przybylski
(studia w latach 2004-2008)
dziennikarz radiowy i telewizyjny, reporter, pracuje dla kanału TVN 24, prowadzi tam również serwisy informacyjne. Początkowo relacjonował głównie wydarzenia z Poznania i Wielkopolski, dziś jednak przygotowuje także wiadomości z Polski i zagranicy. Ostatnie miesiące spędził jako reporter na Ukrainie. Karierę dziennikarską rozpoczął jeszcze na studiach, początkowo w studenckim Radio Afera, potem w poznańskiej telewizji kablowej WTK.
Anna Czaban
(studia w latach 2004-2007)
kuratorka, krytyczka sztuki, pracuje w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu. Karierę rozpoczęła jeszcze na studiach stażem w trakcie 5. Biennale Fotografii w Poznaniu. Później pracowała w prywatnej ABC Gallery w Poznaniu jako kuratorka, by ostatecznie związać się właśnie z Arsenałem. Zorganizowała wiele indywidualnych i zbiorowych wystaw artystów z Polski i zagranicy, m. in. Narzędzia do łapania równowagi (Poznań, 2013); Smash the system (?) (wystawa zbiorowa – Warszawa 2012); Prowizorka (wystawa zbiorowa, Poznań — Katowice 2012); Arbeitsdisziplin. Duch sztuki poznańskiej około 2012 (wystawa zbiorowa, razem ze Stachem Szabłowskim – Poznań 2012); Kłusownicy (wystawa zbiorowa, Poznań 2011); Trwa generowanie podglądu (wystawa zbiorowa, wspólnie z Iwetą Baranowską, Martą Miś i Ewą Surowiec, Łódź 2010). Redaguje także katalogi wystaw i jest redaktorką naczelną magazynu o sztuce „Punkt”.
Barak Kultury – P. Prasnowski, E.pabich, M. Kijko
Animatorzy kultury, tworzą Fundację Barak Kultury od lat wpisującą w pejzaż kulturalny Poznania działania o polifonicznym charakterze. Organizowali cykle Wykładów Polifonicznych m.in. Dzieciństwo, Śmierć, Odrażający, brudni, źli. Poznańskimi Dniami Kultury Prawosławnej zaznaczali złożoność kultury polskiej. Obecnie organizują Inwazję barbarzyńców. Inny Festiwal. Przemysław Prasnowski związany był długi czas z Teatrem Strefa Ciszy, obecnie jako reżyser i współscenarzysta tworzy związany z Fundacją Teatr Ba-Q. Wyreżyserował ‘Schron’, ‘Szrot’, ‘Ćmę’, ‘Toast’. Ela Pabich jest też producentką teatralną, a Maciej Kijko bywa aktorem.
Malina Prześluga-Delimata
(studia w latach 2002-2007)
dramatopisarka, autorka tekstów piosenek, słuchowisk, a także wydawanych w postaci książek utworów dla dzieci (Ziuzia oraz Bajka i Majka), laureatka wielu prestiżowych konkursów teatralnych i literackich. Jej teksty były wystawiane w kilku polskich teatrach, m.in. w Baju Pomorskim w Toruniu, w Teatrze Maska w Rzeszowie, w warszawskim Teatrze Na Woli, w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu oraz w Teatrze Animacji w Poznaniu, gdzie obecnie zajmuje stanowisko dramaturga. Do najbardziej znanych „dziecięcych” dramatów Maliny Prześlugi należą: Bleee…, Pręcik, Chodź na słówko, Dziób w dziób, Kwaśne Mleko.
Zuzanna Hadryś, Michał Lasota
(studia w latach 1997-2002)
Galeria Stereo została założona w marcu 2009 roku. Jej powstanie wynikło bezpośrednio z działalności Fundacji Transmisja, która od 2007 roku czynnie wspierała rozwój poznańskiej sceny artystycznej, organizując wystawy w instytucjach publicznych w Polsce oraz realizując cykl publikacji. Pod skrzydłami Fundacji rozwinęła się grupa Penerstwo, skupiająca kilkoro artystów, z których czworo współpracuje obecnie z Galerią Stereo. Należą do nich: Wojciech Bąkowski, Piotr Bosacki, Magdalena Starska i Iza Tarasewicz. Podstawowym zadaniem Galerii Stereo jest bliska współpraca z artystami i kuratorska opieka nad ich twórczością. Jednocześnie niezbędnym elementem funkcjonowania galerii jest goszczenie artystów spoza Polski i rozwijanie międzynarodowego programu. Stereo jest miejscem intensywnej wymiany myśli, chce być galerią inspirującą artystów i publiczność, kreującą obraz polskiej sztuki.