Przedmiotem tej książki jest tak zwany kanon anglosaskich studiów kulturowych. Choć nawiązania i cytowania do tego kanonu są dziś czymś oczywistym w licznych pracach z zakresu kulturoznawstwa, socjologii i antropologii (zazwyczaj w tym miejscach, w których autorzy czują się w obowiązku objaśnić teoretyczne punkty wyjścia swoich analiz i „wyspowiadać” się z tego, jak rozumieją pojęcie kultury), to, jak się często okazywało w mojej własnej praktyce akademickiej, interpretacja koncepcji, które kształtują historyczny trzon studiów kulturowych, nadal często staje się przedmiotem sporów, odmiennych odczytań, pominięć lub także uproszczeń, wynikają- cych z powtarzania fraz już przetworzonych przez popularyzatorów cultural studies. Jednak nie te doświadczenia skłoniły mnie do napisania takiej książki.
Ze wstępu