Teatr jako źródło ponowoczesnych spektakli społecznych
Agata Skórzyńska
Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2007
Celem pracy było badanie widowiskowego charakteru życia społecznego w Polsce w warunkach kultury ponowoczesnej. Zostaje on określony mianem spektaklu społecznego i obejmuje praktyki społeczne przeznaczone do oglądania, zakładające zbiorowe uczestnictwo widzów. Zostają one w pracy analizowane pod kątem występowania w nich elementów spektaklu teatralnego, takich jak organizacja przestrzeni, występowania wizualnych elementów spektaklu oraz uczestnictwo widzów i aktorów. W teoretycznej części rozprawy (3 pierwsze rozdziały) zoperacjonalizowane zostaje pojęcie spektaklu społecznego poprzez wskazanie na jego źródła w nowoczesnej reelekcji społecznej, zbadanie jego specyfiki w warunkach kultury ponowoczesnej oraz porównanie ze współczesnymi praktykami teatralnymi (w najnowszym teatrze alternatywnym). W empirycznej części pracy, pojęcie to zostaje wykorzystane w badaniach nad trzema wydarzeniami: Prawyborami do Parlamentu Europejskiego we Wrześni (maj 2004), Nabożeństwa Apel III Tysiąclecia na Lednicy (maj 2004), Akcji promocyjnych na terenie CSH i B Stary Browar w Poznaniu (grudzień 2004).